شب که می رسد به خودم وعده می دهم                                      
                                   که فردا صبح حتما به تو خواهم گفت
صبح که فرا می رسد و نمی توانم بگویم                                
                 رسیدن شب را بهانه میکنم

                 و باز شب می رسد و صبحی دیگر

              و من هیچ وقت نمی توانم حقیقت را به تو بگویم

بگذار میان شب و روز باقی بماند که    

                        چه قدر

                                                            دوست دارم......

نوشته شده در شنبه 88/10/26ساعت 11:50 صبح توسط manika نظرات ( ) | |