سلام.نمیدونم چه طور شروع کنم!!!نمیدونم از کجا شروع کنم!!!فقط میخوام بگم ازت خیلی ممنونم و همچنین خیلی شرمنده.شرمندگی به این خاطر که من سعی نکردم که بشناسمت ولی الان که داره خیلی چیزا برام روشن میشه احساس پوچی میکنم.حالا که داره حقایق وجودت برام نمایان میشه نمیدونم چه طور باید ازت معذرت خواهی و تشکر کنم.فقط میخوام بگم ای عزیزترینم منو ببخش.منو ببخش به این خاطر که نشناخته راجع بهت قضاوت کردم.عزیز دلم ترانه ی زندگیم ستاره ی آسمونم منو ببخش منو ببخش منو ببخش.....................

خواب تلخ

مرغ مهتاب می خواند
ابری در اتاقم میگرید
گلهای چشم پشیمانی می شکفد
درتابوت پنجره ام پیکر مشرق می لولد
مغرب جان می کند
می میرد
گیاه نارنجی خورشید
در مرداب اتاقم می روید کم کم
بیدارم
نپنداریم درخواب
سایه شاخه ای بشکسته
آهسته خوابم کرد
کنون دارم می شنوم
آهنگ مرغ مهتاب
و گلهای چشم پشیمانی را پر پر می کنم